Χελώνες,χελώνες,χελώνες.....

Ένας καθηγητής έδωσε κάποτε μία δημόσια διάλεξη, με θέμα
την αστρονομία. Περιέγραψε πώς η Γή περιστρέφεται γύρω
από τον ήλιο, και πώς αυτός, με την σειρά του, περιστρέφεται
γύρω από το κέντρο μίας τεράστιας συλλογής αστεριών, που
αποτελούν τον γαλαξία μας. Στο τέλος της διάλεξης, μία
γριά σηκώθηκε και είπε: "Όλα όσα μας είπες μέχρι τώρα,
είναι κουραφέξαλα. Η Γή δεν είναι σφαιρική, αλλά επίπεδη,
και βρίσκεται πάνω στην πλάτη μιας χελώνας". Ο καθηγητής
την ρώτησε ευγενικά: "Και που ακριβώς, παρακαλώ, στέκεται
η χελώνα;". "Ααα, μα αυτό είναι πολύ απλό",αποκρίνεται
εκείνη, "Απάνω σε μιαν άλλη χελώνα". Η απάντηση αυτή και
πάλι δεν ικανοποίησε τον καθηγητή, ο οποίος την ξαναρώτησε,
όσο ευγενικά μπορούσε: "Και αυτή η δεύτερη χελώνα, που
ακριβώς στέκεται;". "Είσαι έξυπνος, νεαρέ μου, πολύ έξυπνος.
Αλλά είναι μάταιο, καθηγητά..."του απαντά η γριά, η οποία
κατάλαβε πως ο καθηγητής προσπαθούσε να την οδηγήσει σε
λογικό παράδοξο. "Οι χελώνες συνεχίζουν μέχρι τέλους".