Ο κώδικας του ήρωα

<Η τιμή δεν χρειάζεται ποτέ να κερδιθεί, αλλά δεν πρέπει να χαθεί ποτέ>
Ο θάνατος του Ντάινομποτ ήταν το πιο συναισθηματικά
φορτιζμένο γεγονός της σειράς Μπήστ Γουόρς (και γενικά της
σειράς Τρανσφόρμερς). Ο πρώην Πρέντακον, αφού προσπάθησε
ανεπιτυχώς να προκαλλέσει την αρχηγία του Μέγκατρον, έγινε
μέλλος της ομάδας των Μάξιμαλς, τους οποίους και βοήθισε στον
<πόλεμο των ζώων>. Φιλόδοξος και πολεμοχαρής, αλλά και με
υψηλό αίσθημα τιμής και ανδρείας, ο Ντάινομποτ, πίστευε πως ο
μόνος τρόπος για να δοξαστεί κανείς είναι μέσα από τη μάχη.

Και η ευκαιρία του για δόξα ήρθε, όταν έφτασε αντιμέτωπος με το
πιό πρόσφατο σφάλμα του. Έχοντας δώσει, στον Μέγκατρον, τον
Χρυσό Δίσκο, ένα αντικείμενο που προέβλεπε την εμφάνηση των
πρωτο-ανθρώπων, και έχοντας τύψεις, ο Ντάινομποτ, στάθηκε
το μοναδικό εμπόδιο ανάμεσα στον Μέγκατρον και το σχέδιο του
να αφανήσει την ανθρωπότητα, πριν αυτή αποτελλέσει τον
σημαντικότερο σύμμαχο των Ότομποτς στη μάχη τους ενάντια
στους Ντισέπτικονς.

<Αρνητικό! Η ερώτηση που στοίχειωνε τα όνειρα μου, απαντήθηκε. Το μέλλον δεν είναι προδιαγεγραμμένο. Οι επιλογές μου είναι δικές μου. Κι όμως... τι ειρωνία. Γιατί τώρα ξέρω πως δεν έχω καμία επιλογή. Είμαι μαχητής. Ας Αρχίσει η μάχη.>

Παλλεύοντας όλο τον στρατό του Μέγκατρον, και λαμβάνοντας
θανάσιμες πληγές, κατάφερε να διαλύσει τον Χρυσό Δίσκο, και να
καθυστερήσει το σχέδιο του Μέγκατρον, αρκετά, έως ότου να
έρθουν ενισχύσεις.
<Πολέμησες γενναία, Φίλε μου. Έσωσες την κοιλάδα, και τους ανθρώπους που την κατοικούν, και αυτούς που θα την κατοικήσουν.>

Το τίμημα, όμως, που έπρεπε να πληρώσει, ήταν η ίδια του η ζωή.
<Πείτε την Ιστορία μου σε αυτούς που ρωτούν.Πείτε την ειλικρινά,
τις κακές πράξεις μαζί με τις καλές, και ας με κρίνουν ανάλογα. Τα
υπόλοιπα... είναι σιωπή>

<Έζησε ως πολεμιστής, και πέθανε ήρωας.>

Χελώνες,χελώνες,χελώνες.....

Ένας καθηγητής έδωσε κάποτε μία δημόσια διάλεξη, με θέμα
την αστρονομία. Περιέγραψε πώς η Γή περιστρέφεται γύρω
από τον ήλιο, και πώς αυτός, με την σειρά του, περιστρέφεται
γύρω από το κέντρο μίας τεράστιας συλλογής αστεριών, που
αποτελούν τον γαλαξία μας. Στο τέλος της διάλεξης, μία
γριά σηκώθηκε και είπε: "Όλα όσα μας είπες μέχρι τώρα,
είναι κουραφέξαλα. Η Γή δεν είναι σφαιρική, αλλά επίπεδη,
και βρίσκεται πάνω στην πλάτη μιας χελώνας". Ο καθηγητής
την ρώτησε ευγενικά: "Και που ακριβώς, παρακαλώ, στέκεται
η χελώνα;". "Ααα, μα αυτό είναι πολύ απλό",αποκρίνεται
εκείνη, "Απάνω σε μιαν άλλη χελώνα". Η απάντηση αυτή και
πάλι δεν ικανοποίησε τον καθηγητή, ο οποίος την ξαναρώτησε,
όσο ευγενικά μπορούσε: "Και αυτή η δεύτερη χελώνα, που
ακριβώς στέκεται;". "Είσαι έξυπνος, νεαρέ μου, πολύ έξυπνος.
Αλλά είναι μάταιο, καθηγητά..."του απαντά η γριά, η οποία
κατάλαβε πως ο καθηγητής προσπαθούσε να την οδηγήσει σε
λογικό παράδοξο. "Οι χελώνες συνεχίζουν μέχρι τέλους".

Η Ιστορία της Μπαρένζια(The Elder Scrolls)

Αντλώντας έμπνευση από τα θεατρικά έργα "Αντώνιος και
Κλεοπάτρα" και "Λιοντάρι στο Χειμώνα", οι δημιουργοί της
σειράς παιχνιδιών "The Elder Scrolls", έδωσαν την Αληθινή
Μπαρένζια, μία σειρά βιβλίων που εξιστορούν με πλούσιο
λογοτεχνικό ύφος τα γεγονότα της ζωής της βασίλισσας
των σκοτεινών ξωτικών του Μόρρογουίντ, από τη στιγμή
της γέννησης της, την αυτοεξορία και τον όρκο εκδίκησης
του Σύμμαχου απέναντι στους γονείς της, την φυγή της και
τον επακόλουθο θάνατο τον γονιών της.

Το ρομάντζο της με τον σταβλίτη Στρόου και τις περιπέτειες
τους στην Ένωση των κλεφτών, την ανακάλυψη της
κρυψώνας της από τον Σύμμαχο, ο οποίος και την παρέδωσε
στην προστασία του Αυτοκράτορα Τίμπερ Σέπτιμους, τον
παράνομο έρωτα που αναπτύχθηκε ανάμεσα σε αυτήν και
τον Αυτοκράτορα, την εγκυμοσύνη της αλλά και την
έκτρωση στις οποίες την υπέβαλλε. Την επανεγκαθύδρισή της
στον θρόνο του Μόρρογουίντ, την βασιλεία της και τον γάμο
της με τον στρατηγό Σύμμαχο, τον εμφύλιο πόλεμο που της
στέρησε τον άντρα και το βασίλειο της, και την άφησε στα
χέρια του Τζάγκαρ Θάρν, του κυρίου ανταγωνιστή του 1ου
παιχνιδιού της σειράς, και ο οποίος παρίστανε τον Ούριελ
Σέπτιμους, τρέχων Αυτοκράτορα του Τάμριελ.

Την μετέπειτα φυγή της στο Γουαίηρεστ με τον Αυτοκράτορα
Αίντγουίρ, και τον τρόπο με τον οποίον έπαιξε καταλυτικό
ρόλο στα γεγονότα που οδήγησαν στο 1ο παιχνίδι της σειράς.

Κατά την διάρκεια της ιστορίας αυτής, η Μπαρένζια υπόκειται
σε πολλές μεταμορφώσεις, για να αντιμετωπίσει τις διάφορες
καταστάσεις που επέφεραν οι αλλαγές στη ζωή της, από
κακομαθημένο πλουσιοκόριτσο σε άντρα σωματοφύλακα, σε
επαγγελματία κλέφτη, σε Βασίλισσα, σε διπλωμάτη, και στο
τέλος σε ένα αμάλγαμα των προηγουμένων, για να φέρει εις
πέρας την αποστολή της.

Αν και πλάγιασε με πολλούς, 2 άνδρες ήτανε αυτοί που την
σημάδεψαν περισσότερο στη ζωή της. Ο στρατηγός και
σύζυγος της, Σύμμαχος, και πατέρας των 2 παιδιών της,
και ο Νάιτινγκαίηλ, ή Τζάγκαρ Θάρν, ο οποίος την
εξαπάτησε και την αποπλάνησε (ενώ ήταν παντρεμένη
ακόμα με τον Σύμμαχο, αν και δεν είχαν ακόμη παιδιά), με
σκοπό να κλέψει τη ράβδο του Χάους, και προκάλεσε την
επανάσταση στο Μόρρογουίντ, και τον θάνατο του Σύμμαχου.

Μέσα από αυτήν την ιστορία, όμως, η Μπαρένζια παρουσιάζει
τα γεγονότα με έναν ώριμο τρόπο, χωρίς να κατηγορεί
κανέναν, ακόμη και τον Τίμπερ και τον Τζάγκαρ, για τους
οποίους πίστευε πως οι αδυναμίες του χαρακτήρα τους και
η ανάγκη τους για αγάπη, ήταν αυτά που τους οδήγησε στο
να λάβουν τις λανθασμένες αποφάσεις που έλαβαν.

Ρίνσγουιντ,το μαγικό ανάλογο του μηδενός

"Όταν τρέχεις, δεν έχει σημασία προς τα που (τρέχεις),
αλλά από τι (προσπαθείς να ξεφύγεις)". Αυτό είναι το μότο
του δημοφιλούς "ήρωα" του συγγραφέως Τέρυ Πράτσεττ, με
το όνομα Ρίνσγουιντ, και το καπέλο που γράφει "Wizzard".
Ένας πλήρως αποτυχημένος μάγος, ανίκανος να κάνει
και τα πιο απλά ξόρκια, που παρ'όλ'αυτά, βρίσκεται
συνεχώς μπλεγμένος σε μπελάδες, επικίνδυνες καταστάσεις,
που είτε απειλούν τον ίδιον, είτε την "πραγματικότητα",
ή και τα δυο.

Τυπικό σενάριο, που φανερώνει την κακοτυχία του είναι,
ενώ ζεί σε ένα απομωνομένο νησί, και ενώ μώλις
εμφανίστηκε μία φυλή από γυναίκες, που σκοπεύουν να τον
χρησιμοποιήσουν για αναπαραγωγικούς λόγους(οι άντρες
τους πέθαναν σε μία εξειδικευμένη πανούκλα που επηρέαζε
μόνο άντρες), οι μάγοι απο το πανεπιστήμιο του τον
τηλεμεταφέρουν για να τον στείλουν στη συνέχεια σε
μία αποστολή.

Ο ρίνσγουιντ έχει μία τάση να πέφτει με τα μούτρα σε
μπελάδες, και οι μπελάδες αυτοί, έχουν μία τάση να
κρατάνε μαχαίρια, σπαθιά, καρέκλες, τόξα, το πόδι του
διπλανού τους, και γενικά, ότι μπορουν να χρησιμοποιήσουν
για να σακατέψουν τον "ήρωα" μας. Η συνήθης τακτική, σε
τέτοιες περιπτώσεις, είναι η άτακτος φυγή όσο πιο μακριά
γίνεται, και το σύνηθες αποτέλεσμα, είναι να προσγειώνεται
σε περισσότερους μπελάδες από πρίν. Το καλό, βέβαια, με μία
τέτοια τακτική, είναι η επαναχρησιμότητα της, όπως εξηγεί
και ο ίδιος. Ο ίδιος είναι βαθειά θρησκευόμενος, και πάνω από
όλες τις θεότητες, πιστεύει στο τρέξιμο, επειδή 1)κανείς δεν το
παίρνει στα σοβαρά, και 2)αν και δεν υπόσχεται αιώνια ζωή
μετά θάνατον,σίγουρα επιμηκείνει τη ζωή προ θανάτου.

Οι γνώσεις του δεν περιορίζονται μόνο σε μαγεία, καθ'ότι
είναι πολύγλωσσος. Πράγματι, είναι ένα από τα λίγα άτομα
που μπορούν να φωνάξουν <βοήθεια> σε 14 γλώσσες, και απλώς
να φωνάξουν σε άλλες 20(πολλά άτομα βρήκαν τραγικό
θάνατο προσπαθώντας να φωνάξουν από πόνο, ενώ οι βασανιστές
τους καταλάβαιναν "αυτή η φωτιά δεν είναι αρκετά δυνατή").
Ανεξαρτήτως όλων αυτών, ο Ρίνσγουιντ έχει καταφέρει να σώσει
τον κόσμο, επαναφέροντας την ισορροπία, να εμποδίσει μία
πληθώρα Λοβκραφτιανών οντοτήτων από το να εισέλθουν στην
πραγματικότητα, να δημιουργήσει(κατά λάθος) τον κόσμο,
να ξεφύγει από την κόλαση, να οδηγήσει ένα στρατό από
αγάλματα στην υπεράσπιση μίας αντίστασης, και άλλα πολλά
κατορθώματα.

Salad days v-16 ch-4.A short beautiful burn

Το "Salad days", είναι μια συλλογή από ιστορίες που έχουν
να κάνουν με τον νεανικό έρωτα, τον πόνο και τη χαρά του
να είσαι έφηβος, και με το πως ωριμάζουμε μέσα από τις
εμπειρίες μας. Αξιοσημείωτη βρήκα την τέταρτη ιστορία
του 16ου τόμου. Το σκηνικό είναι ένας γάμος. Είναι μια μέρα
χαράς και γιορτής, μια μέρα που σημαδεύει την αρχή μίας
καινούργιας ζωής. Για τον Τακάγια, όμως, είναι η χειρότερη
μέρα. Η καλύτερη του φίλη, από το Λύκειο, του ζήτησε να
τραγουδήσει, για γαμήλιο δώρο. Αν και δέχθηκε, η αλήθεια
είναι οτι ο Τακάγια, ήταν και εξακολουθούσε να είναι
ερωτευμένος μαζί της. Ο γάμος έχει ήδη τελεστεί, και ο ίδιος
έχει πνιγεί στις αναμνήσεις. Θυμάται πως γνωρίστηκαν, πως
ξεκίνησαν να κάνουν παρέα, παρά τις διαφορές τους, και πως
τον άκουσε μια μέρα να παίζει ένα υπέροχο κομμάτι στην
κιθάρα του. Όταν έμαθε πως το είχε γράψει μόνος του, η
Χιγιόμι, τον παρακάλεσε να της γράψει ένα τραγούδι για
αυτήν, κάποια μέρα. Βλέποντας την μοναδική αυτή ευκαιρία
να της εκμυστηρευτεί τα αισθήματά του για εκείνη, ο
Τακάγια αποφασίζει να βάλει την ψυχή του σε αυτό το
τραγούδι. Την επόμενη μέρα, όταν συνάντησε την Χιγιόμι,
και ενώ ήταν έτοιμος να της πεί για το τραγούδι του, η
Χιγιόμι του εξομολογήθηκε πως υπάρχει κάποιος για τον
οποίον ενδιαφέρεται. Μπερδεμένος, ο Τακάγια λέει πως
και ο ίδιος έχει κάποια που τον ενδαφέρει, και σύντομα,
συνετρίβεται όταν μαθαίνει πως το άτομο που ενδιαφέρει την
Χιγιόμι, είναι κάποιος άλλος. Σήμερα, και λίγα λεπτά, όμως,
πριν το τραγούδι, ο Τακάγια έμαθε κατά λάθος, από φίλες της
νύφης, πως και η ίδια η Χιτόμι ήταν ερωτευμένη μαζί του, αλλά
όταν έμαθε πως ο Τακάγια ήταν ερωτευμένος με άλλη κοπέλα,
αποφάσισε να κρύψει τα συναισθήματά της. Ήταν όλα μια
παρεξήγηση. Αν ο Τακάγια ήταν πιο ανοιχτός, για τα
συναισθήματά του, αν... αλλά όχι. Ό,τι έγινε, έγινε. Τώρα η
Χιγιόμι είναι παντρεμένη, και έχει έρθει η ώρα για να
προχωρήσει και ο ίδιος με τη ζωή του. Πριν συμβεί αυτό,
όμως, θα πρέπει να κλείσει αυτό το κεφάλαιο της ζωής του,
με τον τρόπο που του αρμόζει. Το τραγούδι που έγραψε για
εκείνη, πριν από χρόνια, και δεν βρήκε την ευκαιρία να το
παίξει. Αυτό το τραγούδι αποφάσισε να παίξει. Και παρ'οτι
δεν το είχε ξανακούσει ποτέ της εως τώρα, με το που το άκουσε
η νύφη άρχισε να κλαίει, παρά την θέλησή της. Για εκείνη
μόνο τη στιγμή, γυρίσανε πίσω, στα σχολικά τους χρόνια,
που όλα ήταν πιθανά.

http://www.anymanga.com/salad-days/016/004/

Ραντεβού στη Σαμάρρα

Ήτανε κάποτε ο υπηρέτης ενός πλουσίου έμπορα, στη Βαγδάτη.
Μια μέρα, ο έμπορος, έστειλε τον υπηρέτη του για μια δουλειά
στην αγορά. Εκεί, ο υπηρέτης συναντά τον Χάρο,ο οποίος και
του έγνεψε. Λαμβάνοντάς το ως κακό οιωνό, ο τρομαγμένος
υπηρέτης,τρέχει στον αφέντη του, και τον παρακαλάει να φύγει
για τη γειτονική πόλη Σαμάρρα, και να γλυτώσει οποιαδήποτε
κακουχία του συνέβαινε, αν παρέμενε στη Βαγδάτη.Ο έμπορος,
ο οποίος συμπαθούσε τον υπηρέτη του, του έδωσε το γρηγορότερο
του άλογο,για να μπορέσει να φύγει το σηντομότερο δυνατόν,και
κατευθέινεται ο ίδιος προς την αγορά, για να μάθει ακριβώς τι
συμβαίνει. Εκεί συναντάει τον Χάρο,και όταν τον ρώτησε γιατί
τρόμαξε τον υπηρέτη του, ο Χάρος του αποκρίνεται:"Δεν
προσπαθούσα να τον τρομάξω. Απλώς, εξεκπλάγην που τον είδα
εδώ,στη Βαγδάτη,καθώς έχω ραντεβού μαζί του,απόψε,στη
Σαμάρρα".

Welcome to the Lore of Yore

Καλημέρα σας και καλωσήρθατε στο blog μου!!
Σε αυτό το blog,μπορείτε να συζητήσετε για διάφορα μυθολογικά
στοιχεία,θρύλους,ανέκδοτες ιστορίες,ήρωες και ηθικά διδάγματα,
θρησκευτικές ιστορίες,και σύγχρονα μυθιστορήματα.Οι ιστορίες των
Ηρακλής,Θώρ,Γκάνταλφ,Ρίνσγουίντ,Ιωνάς,Γιοτζίμπο,
Μπαχάμουτ,Χάρυ Πότερ,Αλλάντιν,και Αρθούρος,δεν είναι παρά
μερικές από τις ιστορίες για τις οποίες μπορείτε να μιλήσετε.

Καλή σας διασκέδαση!